*In het normale spel, dus anders dan bij een push op doel, dient de bal over de grond gespeeld te worden. Wanneer hierbij, maar tevens bij het stoppen van de bal, de bal van de grond afgaat, geldt een maximaal toelaatbare hoogte van 10 cm. Dat wil zeggen dat erbóven in ieder geval fout is, maar elke bal die niet over de grond is gespeeld of omhoog gaat bij het stoppen, is een overtreding wanneer de tegenstander daar last van heeft. Dat de tegenstander daarbij binnen speelafstand, of in de baan van het schot dient te zijn is duidelijk. 

*Er mag niet liggend gespeeld worden, je mag niet: echt liggen, of opzettelijk een knie, arm of hand aan de grond hebben. De hand die de stick vasthoudt mag bij het spelen van de bal met de stick wel op de grond komen. De regel is bedoeld om de speler te bestraffen die eerst een hand, knie of arm aan de grond heeft, voordat hij de bal speelt. Het is geen overtreding als de speler gaat steunen of liggen nadat de bal gespeeld is.  

*Verdedigers (doelverdediger inbegrepen) mogen bij een schot op doel de bal boven schouderhoogte met hun stick stoppen, mits dat niet gevaarlijk gebeurt of gevaar veroorzaakt.

*Alleen als èn de keeper èn de bal in de cirkel zijn, mag de keeper (in zijn eigen cirkel) liggend spelen.

*Voor het nemen van de bully geldt het volgende:  

• Op de plaats die de scheidsrechter aanwijst, zo dicht mogelijk bij de plaats van het voorval.
• Als het voorval binnen de cirkel gebeurde, dan 10 cm. buiten de cirkel midden voor het doel.
• De twee spelers raken met de stick eerst de grond, vervolgens de sticks (platte kant), waarna de bal gespeeld mag worden.
• Tot de bal in het spel is, moeten alle andere spelers 3 m. afstand nemen.

*Een coach is aangesteld om zijn team te coachen. Zodra een coach ook de scheidsrechter gaat coachen is het belangrijk om op tijd in te grijpen. Doe dit met een opmerking, een blik of een gebaar. Spreek ook de aanvoerder aan op het gedrag van zijn coach. Coaches, die het veld op komen om hun ongenoegen te uitten krijgen direct geel. Schelden betekent rood.

*Afhouden bestaat nog steeds. Wanneer een balbezitter zich in één vloeiende beweging vrijspeelt, is de kans op afhouden niet groot. Maar zeker wanneer de balbezitter zijn beweging onderbreekt, of wanneer hij dribbelt en daarbij de bal steeds bewust aan de andere kant van zijn lichaam, ter hoogte van zijn voet houdt, kan gemakkelijk afhouden ontstaan.

*Ook als de bal van korte afstand hard in de richting van een laag zittende tegenstander wordt gepusht, met kennelijk alleen maar de bedoeling om een stopfout te veroorzaken of de tegenstander op het lichaam te raken, krijgt de veroorzaker een vrije push tegen (uitlokken van een overtreding).

*De afstanden in de zaal zijn klein; let dus goed op het juist wisselen. De speler moet eerst het veld uit, voordat de wisselspeler er in mag en veldspelers moeten binnen 3 meter van de middenlijn wisselen. Er zal nauwelijks een strafcorner gegeven worden voor het verkeerd wisselen, dat kan in feite alleen nog wanneer men met te veel spelers in het veld komt te staan. Probeer het team tijdig te waarschuwen en te voorkomen dat een strafcorner gegeven moet worden. Als er duidelijk sprake is van opzet volgt de straf. 

*Net als bij veldhockey hoeft de vrije push niet exact op de plaats van de overtreding genomen te worden. De aanvaller mag echter geen onredelijk voordeel krijgen uit het op een andere plaats nemen van de bal. Is dat wel het geval dan is een vrije push voor de tegenpartij de enig juiste beslissing. Na een overtreding van een aanvaller in de cirkel mag de verdediger de bal op iedere willekeurige plaats in de cirkel nemen. Alle tegenstanders moeten dan buiten de cirkel blijven totdat de bal genomen is. 

*Het spel kent geen lange corner. Het is een uitpush voor de verdedigende partij. 

*De 5-meter regel is een bruikbare manier om strafverzwaring toe te passen. De regel wordt net als de 10-meter regel in het veldhockey toegepast. De 5-meter regel kan ook worden toegepast op de helft van de overtredende speler. De 5-meter straf wordt dan toegepast bij een licht vergrijp, de strafverzwaring tot een strafcorner wordt toegepast bij een zwaarder vergrijp of wanneer de verplaatsing van vijf meter zou leiden tot een vrije bal binnen de cirkel. 

*Een verdediger mag sticks maken wanneer hij zonder gevaarlijk spel te veroorzaken een schot op doel stopt. Dit soort reddingen wordt meestal in een reflex gedaan, dus zal hij zijn stick niet helemaal doodstil hebben. Dat is geen probleem, mits de bal maar niet bewust wordt voortbewogen. Gaat de bal na de stop over de achterlijn, dan is het uitslaan. 

*Een opzettelijke overtreding door een verdediger buiten de cirkel, maar op eigen helft wordt bestraft met een strafcorner. Consequent toepassen van deze regel voorkomt discussie. 

*Tot het moment van nemen van de strafcorner mogen aanvallers (behalve degene die de bal aangeeft) noch verdedigers met hun handen, voeten of sticks de grond binnen de cirkel aanraken. De stick binnen de cirkel maar boven de grond zonder de grond te raken is dus wel toegestaan. Een (doel)verdediger mag de doelpaal niet aanraken als steun bij het uitlopen. Een ‘sleeppush’ bij het aangeven is toegestaan, mits de bal in één beweging wordt gespeeld en niet van richting wijzigt.  

*Let vooral op het te vroeg uitlopen. Gezien de geringe afstand tot de plaats waar de bal gestopt wordt, kan te vroeg uitlopen al snel veel voordeel opleveren. Maar, hoewel het regeltechnisch mag, moet het geven van een strafbal voor regelmatig te vroeg uitlopen waar mogelijk worden voorkomen. Individuele straffen zijn beter. 

*Voor het eerste schot op doel dient de bal gestopt te zijn. In tegenstelling tot veldhockey mag bij zaalhockey de bal binnen de cirkel worden gestopt. Stoppen betekent stil liggen. De plicht tot stoppen vervalt niet wanneer de bal een verdediger raakt alvorens het eerste schot op doel volgt. 

*De wisselregel is net als bij veldhockey en dus is opgenomen dat er na het toekennen van een strafbal wèl gewisseld mag worden, zowel aanvallers als verdedigers. 

*Een tegen het einde van dewedstrijd toegekende strafcorner moet worden genomen en uitgespeeld, ondanks dat (mogelijk) de tijd is verstreken. 

*Een strafcorner is uitgespeeld als: 

• Een doelpunt gemaakt is.
• Een aanvaller een overtreding begaat.
• Een verdediger een overtreding begaat, die niet tot een strafcorner leidt. Als er wel een (nieuwe) strafcorner wordt toegekend, dan moet ook deze worden uitgespeeld.
• De bal meer dan 3 m. buiten de cirkel komt.
• Als de bal over de achterlijn verdwijnt. Tenzij een verdediger het dusdanig opzettelijk doet, dat er een strafcorner wordt toegekend, dan moet ook deze worden uitgespeeld.

*Spelers mogen als een strafcorner of strafbal wordt toegekend, hun stick alleen voor een andere omruilen als die is gebroken of gevaarlijk beschadigd.

*Voor het geven van een kaart wordt de tijd stilgezet, voor het geven van een vermaning niet. Het is echter helemaal niet verboden om het nemen van een vrije slag even op te houden om even iemand kort toe te spreken. Maar voor de duidelijkheid wordt afgesproken: tijd stil, dan een kaart. 

*De minimum tijdstraf voor een speler bij een gele kaart is twee minuten. Deze minimale straf wordt echter alleen toegepast bij verbale of minder zware vergrijpen (geen afstand, bal wegtikken). Bij duidelijke fysieke overtredingen moet de tijdstraf langer zijn, maar de maximale tijdsduur van een tijdelijke straf (gele kaart) is bij zaalhockey 5 minuten. Wanneer de overtreding dermate grof is, dat een tijdstraf van meer dan 5 minuten gerechtvaardigd lijkt, dan zal een rode kaart op zijn plaats zijn. 

*Bij alle tijdstraffen geldt dat de scheidsrechter duidelijk en direct de duur van de straf aangeeft. Vervolgens is het de verantwoordelijkheid van de tijdwaarnemer om de speler weer het veld in te laten gaan. Dat dit niet tijdens een strafcorner- of strafbalsituatie kan, weet de tijdwaarnemer ongetwijfeld. Bij een rode kaart dient de betrokken speler de hal te verlaten. De wedstrijdleiding zal zich met de controle hierop bemoeien. Teambegeleiders die een gele kaart ontvangen moeten tien minuten naar de tribune, waar ze zich niet met het spel mogen bemoeien. 

*In alle gevallen is twee keer groen geel en twee keer geel rood, behalve bij een aanvoerder, want daar worden de kaarten voor de speler en de functionaris apart geteld. Het noteren van een tweede gele kaart gaat net als bij veldhockey: bij een identieke overtreding schrijft u een gele en een rode kaart op; bij twee verschillende overtredingen schrijft u twee gele kaarten op. In de wedstrijd blijft het resultaat gelijk: na de tweede gele kaart komt de speler niet meer terug het veld in.